برگ های عَشَقه

قرار شد سبدی از کالا بدهند به نیازمندان ، آنهم فقط به قصد قربت!
آمدند به همه نیازمندان بدهند، دیدند زیاد می شود.
در کف چه کنیم چه نکنیم بودند که به یک باره یکی گفت: اعتدال! آقایان اعتدال راهگشای مشکل ماست!
ببینید ما یا باید به همه نیازمندان سبد کالا بدهیم یا به هیچ کدام! اعتدال در این است که ما به نیمی بدهیم و به نیمی نه!!!
تشویق و احسنت بود از اطراف و اکناف جمع که نثار این آقای معتدل منش می شد، که یکی آهسته گفت: این وسط نیمه ای که سبد کالا نمی گیرند چه گناهی کرده اند؟!
همان آقای معتدل منش پوزخندی زد و گفت: ای آقا دل شما هم خوش است ها! آب که از سر گذشت چه یک وجب و چه صد وجب! آدم زیر خط فقر ، سبد کالا هم که بگیرد باز هم زیر خط فقر است! بنابراین مهم نیست که بگیرد یا نگیرد!! شما نیمه پر لیوان را نگاه کن! مهم این است که اصل مقدس اعتدال رعایت بشود !
و در آخر یکی گفت چرا ساکتین! بزن کف قشنگه رو!
 دوست عزیز خواننده شما هم آرام نباشید! سوت هم فراموش نشود!